T: Rob Chrispijn
M: Herman van Veen
Laurens van Rooyen




Wonderwat
jaar: 1974

Als de zon
haar te vroeg
uit de droom helpt
is ze moe
ze is mooi
te laat

Is het waar
dat voor haar ieder stoplicht groen wordt?
Ja, zelfs het natte asfalt krijgt een kleur
Ze is voorbij voor een agent zich dik maakt

Liever lag ze lui
Languit op een luchtbed
Lekker in de zon
Aan een heel ver, stil en eenzaam strand
Tergend tikt de tijd
Driftig in haar oren
Tot op slag van vijf
Staat ze voor een venster als een plant

Er kleeft drop aan het raam
Ze kijkt altijd naar buiten
Waar de wereld haar wonderwat belooft
Ze hoeft haar hoofd nooit bij haar werk te houden

Liever lag ze lui
Languit op een luchtbed
Lekker in de zon
Aan een heel ver, oh gelukkig, half vier
Spijtig van de tijd
Om de paar seconden
Tot de sirene fluit
Ponst de gaten in een strook papier

Welk geluid
helpt haar uit
de droom




verschenen op:

En nooit weerom (1974)
10 jaar Herman van Veen (1976)