T: Herman van Veen M: Herman van Veen	Twee Sporen	jaar: 1984
	Kees is dood Kees is dood Je kunt zich kees vast nog wel herrineren Kees was die man die voor de pauze zo pijnlijk knel raakte Kees is dood En Kees kijkt vanuit de hemel, kijkt Kees naar de aarde. En op alle plekken waar Kees tijdens zijn leven geweest is, ziet hij twee sporen gaan, twee sporen, zo overal. Behalve op die plaatsen daar waar het leven verschrikkelijk moeilijk was, daar waar het leven onmogelijk was. Daar ziet Kees maar één spoor gaan. En Kees vraagt aan zijn vrouw die inmiddels ook is overleden, Vrouw, zie jij daar beneden op de wereld twee sporen? Kun jij mij zeggen van wie dat tweede spoor is? En zijn vrouw zegt, Kees, dat spoor is van mij. Want overal waar jij ging, liep ik met je mee. Mooi is dat. Dus daar waar het moeilijk werd, daar waar het ingewikkeld werd, liet je mij alleen. Neen Kees daar werd het te moeilijk voor jou. Daar, heb ik je gedragen. verschenen op: * Weet je nog (1984) * Het een en ander (1984)